آموزش و تربیت نیروهای انسانی

مدیرانی که اعتقاد به آموزش های تخصصی و فراگیری های عمومی ندارند، هرگز طعم یک سازمان حرفه ای و با بهره وری بالا را نچشیده اند، مدیرانی که آموزش را هزینه       می دانند هیچ وقت معنای اصول کسب و کار را به درستی درک نکرده اند، مدیرانی که آموزش را عملی بیهوده قلمداد می نمایند، نمی دانند که بهره وری بالا چه تعریفی دارد؟
البته نباید از آموزش انتظار صد در صدی داشت و همچنین قرار نیست با یک کلاس آموزشی و 100 اسلاید ارائه شده، تکلیف آموزش را ادا نمود، زیرا شرط نتیجه گیری از آموزش، استمرار است و شرط تغییر در رفتار سازمانی، یادگیری حداقل هاست، بدان معنا که اگر هر نیروی انسانی شما یک عبارت از آموزش فرا بگیرد و آن را در حیطه کاری خود به کار ببندد، رفته رفته مدیریت دانش محقق می شود، شایان ذکر است که ابدا هدف از آموزش انتقال 100 درصدی مفاهیم نیست؛ زیرا این مهم، به سادگی ممکن نیست و چنین انتظاری هم، صحیح نیست.
عموما کارکنان شما تا ده جلسه ابتدایی آموزش نسبت به این مهم مقاومت داشته و با اکراه کار را پیش می برند؛ امّا تجربه نشان داده است که پس از مدّتی به علتّ تاثیرپذیری آموزش، ایجاد تغییر در برخی از باورهای نادرست قبلی، عادت به آموزش و … اغلب نیروهای انسانی مشتاقانه مباحث را دنبال و تقاضای دوره های آموزشی متنوع را مطرح خواهند کرد. در مباحث آموزشی از اساتید اهل فن و صرفا اساتید علمی و تجربی بهره جوئید تا نسخه های کاربردی در ذهن کارکنان شما شکل گیرد. با این کار کیفیت زندگی
کارکنان را نیز ارتقاء می دهید.

شعار مدیران منابع انسانی در قرن حاضر عبارت است از:

تربیت برتر + آموزش برتر = یک انسان برتر

با این اوصاف بنده معتقدم آموزش و توسعه منابع انسانی یک تکلیف ویژه و مسئولیت مشترک تمام مدیران در سازمان های مختلف است.

برای تهیه کتاب سرطان کسب و کار نوشته دکتر علی شیخ زاده کلیک کنید

آموزش در سازمان ها می تواند شامل 3 بخش باشد که مدیران محترم در این بخش ها باید اهتمام لازم را به کار ببندند:

1- آموزش های مرتبط با جایگاه های شغلی در قالب آموزش های فنی و تخصصی
2- آموزش های عمومی در قالب آموزش های علوم انسانی، رفتاری، بازار و…
3- آموزش های اجتماعی در قالب آموزش های راه و روش بهتر زندگی کردن، شاد بودن و…
در بسیاری از سازمانهایی که به عنوان مشاور ورود پیدا کرده ام متاسفانه به علت نبود یا کمبود آموزش، رفتار سازمانی صحیح و روحیه یادگیرندگی شکل نگرفته بود؛ که نتیجه شاخص آن، خلاصه می شود در نیروهای انسانی بی هدف، بی برنامه، بی انگیزه و بی حوصله.

یکی از شروط اساسی بقای هر سازمان آموزش است.

آموزش سازمانی شما نمی تواند در قالب سمینار یا همایش برگزار شود، بلکه حیاط خلوت آموزش های کارگاهی باید حضور در همایش ها باشد؛ بنابراین تدوین سرفصلهای آموزشی و تهیه تقویم آموزشی جزء اهم امورات هر سازمانی است. اگر به آموزش اهمیت نمی دهید پس لطفا انتظار یک سازمان کاریزماتیک، فعال و پویا را نداشته باشید و از شرایط موجود ابراز نارضایتی نفرمایید. آموزش، پرورش، تربیت و ارتقاء ، 4 عنصر مستقل امّا وابسته به هم هستند که به صورت مستمر در هر سازمانی باید نهادینه شوند.

Visits: 55