محبت بی جا و نابجا

محبت بی جا و نابجا

لطفا دایه مهربان تر از مادر و شخصیت اول تراژدی کسب و کارهای امروزی نباشید. ابتدا بدانید که شما قرار نیست مشکلات همه را حل کنید و ابدا انتظاری نیست تا به مشکلات کارکنان خود در هر زمان و مکان رسیدگی نمائید. مهمترین تعهد شما پرداخت به موقع حقوق، جاری نمودن بیمه تامین اجتماعی و ایجاد حس و روحیه کار در افراد است، اینکه با محبت های همیشگی خود، این انتظار را به وجود آورید که همیشه باید این چنین رفتار کنید، بی شک عامل کاهش بهره وری سازمانی خود خواهید بود.

اگر مدیری احساساتی هستید بهتر است این وظیفه خطیر را بر عهده شخص دیگری بگذارید. فرهنگ کار در ایران با فرهنگ کار در اروپا کاملاً متفاوت است، چرا که اگر به جای مدیریت کردن پرسنل خود، به آنها با نگاهی ترحم آمیز و مملو از محبت بنگرید، در اغلب اوقات موجبات سوء استفاده کارکنان خود رافراهم ساخته اید.

اغلب کارمندانی که بر اساس حس انسانیت و نوع دوستی به ایشان، محبت می شود، گمان می کنند به علت تبحر، تخصص و منافعی که برای شما دارند مستحق این محبت هستند؛ در حالیکه نگاه شما، صرفاً حمایتی یا ترحمی است؛ بنابراین پس از مدتی اگر این محبت را جاری ننمائید، کارمندان شاکی شده و گویی در انتظار حق و حقوقاتی هستند که به سبب سنگدلی یا سوء مدیریت شما محقق نشده است.

فراموش ننمائید که لطف مکرر، سبب حق مسلم است.

در چارچوب کار، فقط بر اساس رویه ها، فرآیندها و اصول تعریف شده گام بردارید و از دلسوزی های بی مورد، توجهات خاص و ارائه سرویس های اضافی جدا پرهیز نمائید. این مهم و عدم توجه به اخطارهای داده شده، پس از مدتی شما را تبدیل به یک مدیر ناراضی می نماید که از سوء استفاده های کارکنان خویش گلایه دارد. این کار شما باعث تولد کوتوله های کسب وکار می شود.