چرا نباید از طرد شدن بترسید؟
دسته بندی: مدیریت

طرد شدگی در جامعه یکی از بزرگ‌ترین ترس‌های انسان به حساب می‌آید و بسیاری از مردم شیوه زندگی و حتی شخصیت خود را تغییر می‌دهند تا دیگران آن‌ها را طرد نکرده و یا نادیده نگیرند. اما آیا واقعا باید از طرد شدن ترسید؟

برندان بورچارد می‌گوید، من ترس از طرد شدن را نمی‌پذیرم زیرا طرد شدن چیزی نیست که شما را نگران کند. بگذارید توضیح بدهم.

طرد شدن تقریبا هرگز اتفاق نمی‌افتد. در اصل طرد شدن، حداقل شکلی از طرد شدن که ما از آن وحشت داریم، بسیار نادر است. برای اثبات این حقیقت، من از مخاطبانم دو سوال می‌پرسم.

“چند نفر از شما توسط یک فرد به شکلی طرد شده‌اید که به هویت و چشم‌انداز شما در زندگی لطمه وارد کرده باشد؟ به طریقی که احساسات شما را به طرز قابل توجهی تحت تاثیر قرار داده و یا ارزش و توانایی‌های شما را تغییر داده باشد؟” همه برای این‌گونه سوالات دستان خود را بالا می‌برند.

من به سوالات خود ادامه می‌دهم. “چند نفر شما توسط حداقل 5 نفر به این شیوه خاص طرد شده‌اید؟ و سپس ادامه می‌دهم 7 نفر چطور؟ 10؟ 15؟ 20؟

در مورد این فکر کنید. “اگر من و شما برای نهار به بیرون برویم، چند نفر را می‌توانید به سرعت برشمارید که شما را به چنین شیوه منفی و زننده‌ای طرد کرده‌اند که این طرد شدن تا ابد شیوه ‌زندگی و دیدگاه شما نسبت به آینده‌تان را تغییر داده باشد؟ من درباره رد کردن پیشنهاد فروش، قرار و یا کار صحبت نمی‌‌کنم، من درباره طرد شدنی صحبت می‌کنم که به روان شما لطمه وارد کند.

من از مخاطبینم در 35 کشور این سوال را پرسیدم. متوسط تعداد افرادی که بدین گونه شخصی را طرد کرده بودند، تنها هفت نفر بودند. اما بیایید تصور کنیم که من اشتباه می‌کنم. بنابراین دو برابر این افراد را در نظر می‌گیریم. چهارده نفر شما را به گونه‌ای طرد کرده و یا درخواست شما را رد کرده‌اند که برای همیشه بر روی هویت، عزت نفس و ارزش‌های شما تاثیر گذاشته است.

حال بیایید در مورد سوال دومی که از مخاطبانم می‌پرسم، صحبت کنیم.

“چند نفر از شما در زندگی خود تا به حال، حداقل با 10 نفر صحبت کرده، آشنا شده، کار کرده و یا روابط خوبی داشته‌اید؟” همه می‌خندند و دستان خود را بالا می‌برند.

“چند نفر از شما در زندگی خود حداقل با 50 نفر روابط خوبی به شکلی که شما را طرد نکرده و یا ناراحت نکرده باشند، داشته‌اید؟” همه دستان خود را بالا می‌برند. 100 نفر چطور؟ 200 نفر؟ 500 نفر؟

اغلب بزرگ‌سالان  در زندگی خود با هزاران نفر در ارتباط بوده، حرف زده و یا آن‌ها را می‌شناختند و آن هزاران نفر آن‌ها را طرد نکرده، به آن‌ها آسیب نرسانده و یا مشکلی نیز برای آن‌ها ایجاد نکرده‌اند.

نتیجه این سخنان این است که اگر شما یک بزرگ‌سال هستید و هنوز هم بر پایه ترس از طرد شدن زندگی می‌کنید (که بسیاری این‌گونه هستند) شما باید دوباره در زندگی خود حساب کتاب کنید. اگر بیش از 1000 نفر با شما رفتار خوبی داشته‌اند و کمتر از 14 نفر به شیوه‌ای که زندگی شما را تغییر دهد شما را طرد کرده‌اند، ممکن است وقت آن رسیده باشد که چند نکته را در نظر بگیرید.

1. احتمال بسیار زیادی وجود دارد که مردم با شما خوب باشند تا اینکه بخواهند شما را طرد کنند. بنابراین خودتان باشید.

2. هزار نفر به راحتی می‌توانند 14 نفری که شما را درک نمی‌کنند را محو کنند، بنابراین بگذارید آن هزار نفر به را قدرتمند سازند.

3. بدون توجه به تعداد، از خودتان بپرسید، آیا اجازه می‌دهم چند نفر از آن ناهنجاری‌های آماری در میان هزاران نفر، آینده من را تعیین کنند؟ جواب به این سوال باید نه باشد.

Visits: 163

ارسال نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *