دسته بندی: رشد و ارتقاء فردی
انسان موجودی است که برای زندگی اجتماعی آفریده شده و هنگامی که احساس کند دوست‌داشتنی و مورد پذیرش نیست، احساس بدبختی و تیره‌بختی می‌کند، واقعیتی که شامل من، تو و همه مردم دنیا می‌شود. شاید برای شما هم پیش آمده که در میان گروه یا جمعی احساس کرده‌اید وصله‌ای ناجور هستید. گاهی اوقات نیز برای اینکه هم‌رنگ جمع بشوید، سعی کرده‌اید خود را درباره‌ی موضوعات صحبت آن جمع یا کارهایی که می‌کنند، مشتاق نشان بدهید. اما در این مقاله به شما می‌گوییم که اصلا و ابدا لازم نیست خود را به دردسر بیندازید، احساس انزوای درونی داشته باشید و تلاش کنید از خود واقعی‌تان فاصله بگیرید. با ما همراه باشید تا به شما بگوییم چطور جای خود را در هر جمعی باز کنید. دلایل مختلفی می‌تواند باعث ناآگاهی ما از چگونگی نشان‌دادن و یافتن جایگاه‌مان در جمع باشد. مثلا شاید افراد یک جمع با ما هم‌خوانی ندارند یا موضوع مورد بحث برای‌مان جالب نیست. در هر حال وقتی احساس می‌کنیم به جمعی تعلق نداریم، احساس ناخوشایندی از انزوا و تنهایی به ما دست می‌دهد. برای این مسئله باید راه‌حلی به‌کار ببریم. چون رفته‌رفته منزوی و منزوی‌تر می‌شویم و به‌جای تجربه‌ی لحظات خوش، اسیر افکار سیاه تنهایی می‌شویم.
۱. با خود مهربان باشیم
شاید ناهماهنگی با جمع باعث ایجاد احساس نامطلوب در ما بشود اما فارغ از تعداد و شدت این تجربه‌ها، باید به‌خاطر بسپاریم که ما در داشتن این احساسات تنها نیستیم. برای نمونه، اگر در کنفرانسی از حاضران پرسیده شود که بی‌تعارف و رودربایستی چند نفر فکر می‌کنند که به این جمع تعلق ندارند، بیشترشان دست خود را بالا می‌برد. منظور این است که چنین احساسی رایج است و خیلی از افراد در جمع‌های مختلف آن را تجربه می‌کنند. پس قبل از هر چیز با خود مهربان باشید. حتی اگر به زبان خودمانی، واقعا در دنیا یک ستاره هم نداشته باشیم باز هم دلیلی ندارد که خود را از این بابت سرزنش کنیم. نباید به‌خاطر اینکه در جمعی احساس خوبی ندارید و با دیگران صمیمی نمی‌شوید، خود را ملامت کنید. وقتی شما نیز خود را دوست ندارید و پس می‌زنید، دیگر چه انتظاری از بقیه دارید؟
۲. بر تفاوت‌های خود تمرکز کنید
تغییر پس از تطبیق‌نیافتن با جمع یکی از اشتباهات ماست. اگر بعضی اوقات احساس بی‌تعلقی به محیط یا جمع داریم، یعنی متفاوت هستیم. متفاوت‌بودن اصلا چیز بدی نیست. لزومی ندارد همه‌ی آفریدگان خدا شبیه هم باشند. شاید افراد جمعی خاص، کارهایشان یا موضوع بحث‌هایشان مطابق میل و سلیقه‌ی شما نیست. هیچ ایرادی ندارد که آنها و شما با هم فرق دارید. هیچ‌یک بر دیگری برتری ندارید. بحث فقط بحث تفاوت‌هاست. در این موقعیت‌ها با نگاهی صادقانه و دقیق ببینید که عامل تفاوت و تمایز شما از جمع چیست. لازم نیست خود را عوض کنید و سریع هم‌رنگ جماعت شوید. فقط باید دلیل تفاوت را کشف کنید و در صورت نیاز، فرصتی برای تناسب و همراهی با جمع بیابید.
۳. خود را کاملا بپذیرید
خود را تمام‌وکمال قبول کنید. البته نه به این معنی که ضعف‌های خود را به‌عنوان نقاط مثبت قلمداد کنید و با آنها شاد باشید. منظور این است که در صورت داشتن تفاوت و نیافتن جایگاهی ویژه در یک جمع، احساس ضعف نداشته باشید. گاهی اوقات شما در جمعی پذیرفتنی نیستید؛ به این دلیل که از اخبار روزنامه‌های زرد یا غیبت خوش‌تان نمی‌آید. خب این تفاوت اصلا بد نیست. دنیا به افراد مختلف با ویژگی‌های متفاوت نیاز دارد. علاقه‌مندی‌های افراد، متفاوت است و هر فردی نیز برای پیگیری حوزه‌ی مورد علاقه‌اش کاملا مختار است. پس ضمن اینکه گاهی دلایلی همچون خجالت یا کمبود مهارت‌های اجتماعی مانع از برقراری ارتباطات فعال و پرنشاط اجتماعی می‌شود، گاهی نیز متفاوت‌بودن بدون هیچ دلیلی مبنی بر ضعف، باعث جدایی شما از بعضی جمع‌ها می‌شود. در این صورت نگران نباشید و به مسیر خود ادامه بدهید.
مورد قبول واقع نشدن جزوی از زندگی روزمره همه انسان ها است و راه گریزی از آنها وجود ندارد. ممکن است دوستان، همسایه ها یا اعضای فامیل ما را از خود دور کنند و به برقراری ارتباط با ما تمایلی نداشته باشند. شاید همکاران ترجیح دهند بدون حضور ما ناهار خود را صرف کنند. اینها مسایلی هستند که هر روز و هر لحظه در زندگی خود می توانیم تجربه کنیم و بدون شک هیچ انسانی نیز از مورد علاقه نبودن خوشحال نمی شود.
منبع:www.chetor.com
Visits: 147
