امکان

13 ویژگی استارت آپ ها

استارت آپها واحدهای نوپایی هستند که با فناوریهای-سطح-بالا ایده آنها شکل خواهد گرفت و هدف آنها تولید محصولات فناورانه سطح بالا برای تأمین نیازهای جدید و دانش بنیان و یا نیازهای معمول به روشی مبتنی بر دانش های جدید است. این واحدهای اقتصادی با واحدهای کوچک و زود بازده تفاوت اساسی دارند. در ذیل به 13 ویژگی استارت آپ ها اشاره میشود:

1. هنگام شکل گیری به این نیت شکل دهی می شوند که در آینده یک شرکت بزرگ در کلاس جهانی شوند، هر چند ممکن است در ابتدا جثه کوچک و چابکی داشته باشند.
2. برای بازارهای جدید و روی محصولات جدید متمرکز می شوند.
3. در فرایند بلوغ آنها بازارهای-جهانی هدف اصلی است.
4.  در زمان بلوغ روی تولید هزاران شغل متمرکز خواهند شد.
5. آینده و نیازهای-آینده محور تمرکز آنها روی خلق-ارزش و تأمین-نیاز است.
6.  ابزار اصلی هویت بخشی و توسعه و رشد آنها تکنولوژی ها و دانش-های-نو است.
7.  استعداد و خلاقیت محور تشکیل و توسعه آنهاست و لذا روی جذب کارکنانی با ظرفیت بالای استعداد و خلاقیت متمرکز خواهند بود.
8.  حجم سرمایه-بری بالایی دارند ولی ممکن است در ابتدا با سرمایه محدودی شروع کنند.
9. هر چند میتوانند صرفاً در حوزه فناوری-اطلاعات و ارتباطات بنا شوند ولی اگر فناوری های دیگری عنصر اصلی و بنیادی و هسته مقاوم آنهاست، ضرورتاً باید از فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده مناسب و شایسته ای داشته باشند.

1. یک ایده خوب برای استارت آپ باید ایده*زمان*مکان*تیم*تأمین مالی*پایش و مراقبت مستمر را در چارچوب مدل کسب و کاری خود نهادینه کرده باشد تا بتواند موفق شود
2. ریسک-بالا ویژگی ساختاری استارت آپ ها است. اما این ریسک بالا نتیجه وجود ریسک در همه ارکان استارت آپ ها است. یعنی ایده آنها نو است، محصول-جدیدی را برای تأمین نیازجدیدی در نظر گرفته است، حتی اگر به صورت مستقیم محصول رقیبی نداشته باشند، اما به صورت غیر مستقیم میتوان رقبای مشخصی برای آنها در نظر گرفت که قوی هستند؛ اجرا و پذیرش آنها نیاز به وجود قدرت پذیرش تغییرات در مصرف کنندگان محصول آنها دارد، زمان انتخاب برای شروع به شدت حساس است و اگر زمان و مکان صحیح انتخاب نشده باشد، احتمال شکست بالاست، تیم همکاران به شدت مهم است و اگر حتی یک نفر در تیم نامناسب باشد ممکن است عامل شکست ایده شود و در نهایت موضوع تأمین مالی به شدت مهم است وباید از نوع سرمایه-خطرپذیر و البته کافی و مناسب باشد، آخرین موضوع پایش مستمر و اصلاحات جریانی و سریع است که بدون مراقبت و پایش مستمر و سپس اصلاح سریع و صحیح نمیتوان انتظار موفقیت ایده را داشت. این عوامل وقتی در کنار هم قرار میگیرند حجم نااطمینانی نسبت به آینده طرح و ایده را بالا برده و ریسک بالایی را با طرح همراه میکنند.
3.  استارت آپ ها به شدت نیاز به مربی و منتور دارند. کسانی که دارای تجربه کافی در راه اندازی و اداره ایده ها و طرحهای مشابه هستند. استارت آپ ها باید آزمون خطای مرسوم را کاهش دهند. این امکان پذیر نیست مگر از طریق همکاری مربیان و مشاوران و منتورهای تحصیلکرده مرتبط و البته دارای تجارب کسب و کاری مناسب و مرتبط. منتورهای استارت آپ ها باید علاوه بر تجارب بالای بازاری، توانایی بالای تخصصی و دانشهای جدید و همراستا و سازگار را داشته باشند. این موضوع باعث میشود تا نوعی از مشاوره، راهنمایی و راهبری دقیق در اختیار ایده قرار گیرد. تفاوت آخر موضوع مربیگری و راهبری استارت آپها این است که بهترین نمونه همراهی مربی و منتور و مشاور این است که این فرد یا افراد خود سرمایه گذار مستقیم در طرح بوده و یا در گروه سرمایه گذاران این حوزه مشارکت مستقیم داشته باشند.
4. استارت آپ ها بهتر است تا ابتدا توسط شتاب-دهنده ها انتخاب و پس از طی مرحله پیش رشد، به مرحله سرمایه پذیری عام برسند و سپس با استقرار در مراکزرشدفناوری و پارکهای-علم-وفناوری مراحل-رشد و توسعه خود را طی نمایند. مرحله-پیش-رشد شامل تعریف دقیق مدل-کسب-وکاری، مدل-فناوری و تولید محصول نیمه-صنعتی و حتی محصول نهایی، تعریف دقیق مدل حقوقی و تشکیلاتی وجودی، تعیین دقیق سایز و مقیاس شروع و فازهای ساخت و توسعه، تعیین دقیق مدل تخصصی و همکاران فنی و تخصصی، تعیین دقیق اندازه سرمایه و تنوع آن، اخذ مجوزهای قانونی و تعیین دقیق محدودیتهای فعالیت خواهد بود.

سهراب دل انگیزان

برای عضویت در کانال تلگرام و دریافت مطالب جذاب و بروز حوزه مدیریت، بازاریابی و برندینگ کلیک کنید.

Visits: 6051